کاش ما «مردُم» چون «گندُم» بودیم!
اگر ما را به «زیر خاک» و «درگیر مغاک» کردند،
سبز «بروییم» و راه رشد را «بپوییم»!
اگر ما را با «سنگ جفا» و «خدنگ خفا»،
«سرکوبیدند» و از هر در «روبیدند»،
چون آرد «رهاتر» و «گرانبهاتر» شویم.
….و اگر ما را در «آتش سوزان»،«سرکش و فروزان» پختند،
چون «نان برشته» به انسان ها«جان فرشته» بخشیم.
بیاییم «صلاح را از ذات» و «اصلاح را از صفات» بیاغازیم!
#شفیعی_مطهر
————————————–
مغاک: گود؛ گودال؛ جای گود
خدنگ: تیر راست و بلندی که از چوب این درخت می‌ساختند
روبیدن: جارو کردن، رفتن، روفتن
فرشته: موجودی آسمانی و غیر قابل رؤیت که مٲمور اجرای اوامر الهی است و مرتکب گناه نمی‌شود؛ مَلَک، فرد دارای سیرت نیک و پسندیده.
کانال رسمی گاه گویه های مطهر
https://t.me/gaahgooye